Jacques Prévert - Un beau matin

Il n'avait peur de personne
Il n'avait peur de rien
Mais un matin un beau matin
Il croit voir quelque chose
Mais il dit Ce n'est rien
Et il avait raison
Avec sa raison sans nul doute
Ce n'était rien
Mais le matin ce même matin
Il croit entendre quelqu'un
Et il ouvrit la porte
Et il la referma en disant Personne
Et il avait raison
Avec sa raison sans nul doute
Il n'y avait personne
Mais soudain il eut peur
Et il comprit qu'il était seul
Mais qu'il n'était pas tout seul
Et c'est alors qu'il vit
Rien en personne devant lui.

Paul Kustermans - Oorlogsjaren

De tellende stemmen naderen nu onrustwekkend. Zo dadelijk zijn Barbara en ik aan de beurt.
‘Zes.’
‘Zeven!’ De vrouw schreeuwt haar nummer.
‘Acht’, roept mijn buurman. Hij loert naar me alsof hij het noodlot aan mij wil doorgeven.
Ik verstijf. De regen lekt van mijn gezicht. Ik ben nummer negen en naast me staat Barbara. Ik voel haar heup tegen de mijne. Barbara, mijn tweelingzus. Ik slik, trek mijn schouders achteruit en zeg zo vast ik kan: ‘Tien!’ Maar de soldaat heeft het gemerkt.
‘Nein, dummkopf. Neun. Nummer neun!’
‘Tien’, snikt Barbara en ze zet zelf een stap vooruit. Ik wil haar achteruit trekken en haar plaats innemen, maar de officier drijft zijn paard vooruit.
‘Keine Frauen ! Du !’
Met zijn zweepje wijst hij de volgende man aan.  Snikkend komt Barbara terug naast me staan.
Ik kijk naar de man die in Barbara’s plaats naar het kleine groepje wordt gedreven. Hij is oud. In het voorbijgaan kijkt hij Barbara aan en glimlacht wat weemoedig.

Georges Simenon - Maigret et le Clochard

“Tout en parlant, il avait la bille de sa poche et il la faisait rouler sur la nappe.
- Qu'est-ce que c'est?
- Une bille. Le Toubib en possédait trois.
Elle regardait son mari avec attention.
- Tu l'aimes bien, non?
- Je crois que je commence à le comprendre.
- Tu comprends qu'un hommme comme lui devienne clochard?
- Peut-être. Il a vécu en Afrique, seul blanc, éloigné des villes et des grand-routes. Là aussi il a été déçu.
- Pourquoi?
N'était-il difficile d'expliquer ça à Mme Maigret qui avait passé sa vie dans l'ordre et la propreté?
- Ce que je cherche à deviner, continuait-il sur un ton léger, c'est en quoi il pouvait être coupable.
Elle avait l'air de ne pas comprendre.
- Coupable? Que veux-tu dire? C'est lui qu'on a attaqué et jeté dans la Seine, non?
- Il est la victime, c'est vrai. Mais souvent, dans un crime, la victime partage dans un large mesure la responsabilité de l'assassin.”

Toon Hermans - Een beetje

Sterven doe je niet ineens
maar af en toe `n beetje
en alle beetjes die je stierf
't is vreemd, maar die vergeet je
het is je dikwijls zelf ontgaan
je zegt ik ben wat moe
maar op `n keer dan ben je aan
de laatste beetje toe.

Hugo Claus - Ik schrijf je neer

Ik schrijf je neer

Mijn vrouw, mijn heidens altaar,
Dat ik met vingers van licht bespeel en streel,
Mijn jonge bos dat ik doorwinter,
Mijn zenuwziek, onkuis en teder teken,
Ik schrijf je adem en je lichaam neer
Op gelijnd muziekpapier.

En tegen je oor beloof ik je splinternieuwe horoscopen
En maak je weer voor wereldreizen klaar
En voor een oponthoud in een of ander Oostenrijk.

Maar bij goden en bij sterrenbeelden
Wordt het eeuwige geluk ook dodelijk vermoeid,
En ik heb geen huis, ik heb geen bed,
Ik heb niet eens verjaardagsbloemen voor je over.

Ik schrijf je neer op papier
Terwijl je als een boomgaard in juli zwelt en bloeit.