Martin Bril - Kanker

De zuster duwt het bed door lange
Stille gangen naar de OK, haar kleppers
Piepen op de vloer, patiënt
Ligt in een blauwe schort

Patiënt ben ik, en aan 't plafond
Zoeven tl-buizen voorbij, de weg

Gaat naar het licht, om niet
Te zeggen dat ik steeds dichter
Bij de waarheid kom,

Grote duisternis